Dienstencheques en maatschappelijke tendensen maken dat de thuiszorgsector volop in beweging is. Tegelijkertijd remt de schaarste aan verpleegkundigen die evolutie. HRMagazine sprak met algemeen directeur Erwin Devriendt en perseneelsdirecteur lsabelle Marichal van Solidariteit voor het Gezin.
Wie thuiszorg zegt, denkt in de eerste instantie aan zorgbehoevende ouderen. Maar dat is een vlag die de lading niet dekt: de sector houdt zich ook bezig met gezinszorg, kraamzorg, opvang van zieke kinderen, vervoer, karweihulp, verpleging aan huis en met poetshulp al dan niet in het kader van de dienstencheques. Begin april luidde thuiszorgorganisatie Familiehulp via enkele kranten de alarmbel: de nood aan arbeidskrachten voor de thuiszorgsector is groot. Zo liet Familiehulp weten alleen al voor West-Vlaanderen op zoek te zijn naar honderd arbeidskrachten. De organisatie is met 10.500 medewerkers de grootste speler in de sector en breidt nog steeds uit.
De grootste groeier is echter Solidariteit voor het Gezin, dat de voorbije 3 jaar met 41 procent groeide, tot een totaal van bijna 4600 personeelsleden. Die sterke expansie vindt deels zijn oorsprong in de overnamestrategie die de dienstverlener de jongste vijf jaar aanhoudt en is daarnaast in grote mate aan de dienstencheques te danken, die een enorme groeimarkt vertegenwoordigen. Op andere vlakken bleef de groei veeleer beperkt en dat heeft in grote mate te maken met de krapte op de arbeidsmarkt. Die stelt, samen met maatschappelijke context waarbinnen mensen langer leven en de behoefte aan thuiszorg groter en diverser wordt, de thuiszorgsector voor boeiende, maar niet zo evidente uitdagingen.
Lees hier het ganse artikel in HR-Magazine van 2007: hrm magazine 2007_web
