Vrijdag 23 september werd GEEN belangrijke dag. Het chaotisch timemanagement van Jérémy wordt stilaan legendarisch. Hij had vergeten dat hij naar een verjaardagsfeestje moest gaan bij vrienden, waardoor de assemblage van 2010 niet kon doorgaan. En daar stonden wij dan weer te blinken. Mijn ‘blinkgehalte’ groeit met de jaren samenwerking met Jérémy. Een groeiend blinkgehalte is echter een beproeving voor het menselijk zenuwstelsel. Het is goed dat ik in ‘vakantie’ ben (!?). Ik heb erop aangedrongen om de assemblage dan door te laten gaan op zaterdagavond 24 september, zo niet doen Françoise en ik het alleen. We zaten immers in tijdsnood, gezien we de nieuwe etiketten met de nieuwe gegevens nog voor eind september aan onze drukker moeten doorgeven. Daarenboven had ik begin volgende week een hoop verplichtingen ter voorbereiding van het themafeest van de Vlaamse Wijngilde in 2012, waarvoor Hugo en Rita Van Landeghem ons kwam vergezellen voor een paar dagen. Ze gingen bij ons arriveren op zondag 25 september 2011.
Zondag 25 september hebben we alles in het werk gesteld om Hugo en Rita goed te ontvangen. De komende dagen hadden we meetings gepland met het syndicaat van Châteauneuf-du-Pape en met de vertegenwoordigers van de wijnsyndicaten van Gigondas en Vacqueyras. Daartussenin heb ik Hugo proberen te ontdoen van zijn Bordeauxfavoritisme door hem bij enkele onverwachte wijnboeren binnen te loodsen ,die binnenkort in het boek ‘De eigenzinnige gids van de beste Rhônewijnbouwers’ zullen prijken. Drie boeiende dagen in zomerse temperaturen van 30° hebhen we samen doorgebacht. Het feest van de Vlaamse Wijngilde 2012 zal niet te versmaden zijn. Om nog maar te zwijgen over het boek…
Ik heb daardoor drie dagen niet meegewerkt in de Cave, waar de gebruikelijke choas heerst. Jérémy loopt er wat wazig bij en kan niet ten volle meewerken, vanwege de vier gebroken ribben. Je voelt aan dat hij de coördinatie in de cave niet volledig onder controle heeft en dat we onze oude caviste toch missen. Ik wil mij in de geheven omstandigheden niet te veel moeien en het bijkomend personeel voeren de instructies van Jérémy naar best vermogen uit. Er dient nog 2% geplukt te worden. De slechtste percelen (diegenen die het meest zijn aangetast door de mildou) hebben we voor het laatst gehouden. Ook het perceel achter ons huis behoort tot deze categorie. We wisten dat we deze vacqueyrasdruiven gingen déclasseren tot rhônewijn, maar we zien ze nu dat ze verder uitdrogen en geen betere fenologische rijping verkrijgen. We zijn aan het overwegen om misschien deze laatste percelen helemaal niet meer te plukken, gezien de beperkte meerwaarde en de overvolle cave. De beslissing valt op vrijdag 30 september 2011.
Op donderdag 29 september zijn Hugo en Rita richting Wilfried Lissens gegaan en wij beginnen onze schikkingen te treffen om terug naar België te keren. Alle schade van de inbraak en de blikseminslag zijn hersteld, alles is netjes opgekuist, op enkele details na is alles geregeld met de verzekeringen, we brengen alles in regel voor de komst van de bottelvrienden tijdens de eerste week van november, enfin de jaarlijks plukmaand loopt ten einde. Het gigantisch goed weer die we de afgelopen weken hier hebben gehad zal spoedig nostalgie worden.