De geschiedenis van Commanderij Osiris-Gent : een eigenzinnig verhaal van wijnpassies en wijnkarakters
De turbulente aanloop
Dat Gentenaars koppige mensen zijn en aldus de strop als symbool verdienen, is ook te merken aan het verhaal van het Gentse degustatief wijnmilieu. Vanaf het begin van de opstart van de vzw Vlaamse Wijngilde, waren er steeds Gentenaars bij betrokken en steeds zijn de Gentenaars er geweest om puntjes op de i te plaatsen. Sinds de oprichting van het georganiseerd wijnproeven in Vlaanderen onder leiding van Raph Eeckhout in 1968, viel het noemenswaardig initiatief al uit elkaar in twee gilden, waarvan de Gentse Wijngilde een voorname rol innam. In 1971 fusioneerden zowel de ‘Wijngildes’ en de ‘Wijnproeversgildes’ opnieuw tot één grote vzw, met de bedoeling een transparant en niet-commercieel project in de steigers te brengen ter promotie van de deskundigheid rond en in de degustatieve wijncultuur in Vlaanderen. Toen in de jaren tachtig de transparantie en de openheid ver te zoeken waren, ontstonden opnieuw problemen, andermaal onder leiding van diverse Gentenaars. Het feit dat Gentenaar Roland Verbraecken (één van de meest gepassioneerde nationale wijnmeesters van de Vlaamse Wijngilde) waarheden poneerde, heeft geleid tot de zoveelste spanning binnen de Vlaamse Wijngilde. Ook toen de persoonlijke relaties tussen de Gentse Wijngilde en het Nationaal Comité vertroebelde, ontplofte de oude band. In de jaren tachtig werd de link tussen de Gentse Wijngilde en de Vlaamse Wijngilde voorgoed opgeblazen en bleef de Gentse Wijngilde autonoom lokaal verder bestaan. Sindsdien had de Vlaamse Wijngilde geen enkel tentakel meer in Gent en omstreken.
Lees hier het volledige verhaal van 25 jaar eigenzinnigheid, passie en karakter in wijn: De geschiedenis van Commanderij
