Pluk 2011 – 18 tot 24 september

18 september 2011

Zondag zijn we wakker geworden in het water. Om 3 uur ’s nachts is het opnieuw beginnen regenen. Behalve het geknal van de  jachtgeweren (het jachtseizoen is vorige zondag geopend) is er geen geluid van tractoren hoorbaar. Geritsel van de regen is de achtergrondmuziek in de natuur. De temperatuur is met meer dan 10 graden gezakt. De aangekondigde mistral is er niet. De regen is niet hevig, maar blijft sinds vannacht als een natte mottige bui hangen boven de wijngaarden. Ik schat dat er nu ongeveer een 10tal centimeter water uit de lucht is gevallen sinds gisteravond. Ik besef zeer goed dat dit niet goed is voor de verdere evolutie van de druiven. De koudere temperaturen zijn daarentegen wel gunstig voor de laatrijpe druiven, zoals de mouvèdre, waarbij een beter evenwicht kan komen in de tanninestructuur met het suikergehalte. Voor de grenache is dit te laat, omdat we trouwens zien dat er na de mildou zich een nieuwe bladvegetatie heeft ontwikkeld dat zijn energie opneemt via de druiven. De boodschap is duidelijk: plukken ondanks de matige kwaliteit. Ik heb Jérémy nog niet kunnen spreken, maar maandag wordt dit het eerste wat ik zal doen.

Vandaag is het echt een rustdag. Ik maak nu gebruik om te werken aan een ander project waarmee ik bezig ben en dat ik door de commotie van de voorbije weken wat links heb moeten laten liggen. Ik wil mijn partner in crime in dit project, Etienne, niet ontgoochelen wanneer ik hem binnenkort zal zien. Ik moet vaart maken en nu ik verneem dat na 460 dagen BHV eindelijk gesplits zal worden, moet ik nu 5 minuten (literaire) moed tonen om mijn werkstuk over de Rhönewijnen te finaliseren. Ik heb nog veertien dagen.

Mijn zweet breek opnieuw uit, en het is niet vanwege de zomerse temperaturen in Sarrians. Is het niet de pluk, dan is het mijn ‘boek’ of is hetgeen wat gebeurt in Solidariteit voor het Gezin dat mij rusteloos maakt.

Ik zal nooit rust kennen. Gelukkig maar.

21 september 2011

Vive le Mistral! Maandag en vooral dinsdag heeft de mistral alle weekendvocht weggeblazen. De zon is opnieuw van de partij en het klimaat om de pluk te finaliseren is ideaal. We zijn er erin gevlogen als geen ander. Dinsdag werd Folie binnengehaald. De drie voorbije dagen waren enorm druk en in de cave is het zwoegen om alles rond te krijgen. We zijn nu reeds begonnen om sommige cuves te ‘decuveren’ om plaats te maken voor de nieuwe oogst. De cuve met de basis van de Clos is beginnen te vergisten. De vele suikers (14,82%) zijn in actie geschoten en geven lekkere aroma’s vrij. Wij gaan over tot twee ‘remontages’ per dag en één ‘delestage’ per dag omdat de kleur en de tannine-extractie nu vrij mager is. Ter gelijkertijd willen wij het aangename fruit koesteren. Ik ben nog niet overtuigd over de materie, maar het evolueert in de gunstige richting. Opvallend is het feit dat het fruit van Folie des Frères qua materie veel mooier binnenkwam (en dan ook volledig machinaal geplukt). Het is nog te vroeg om de kwalitatieve evolutie van Clos en Folie te vergelijken, maar het wordt een interessante oefening. Het is duidelijk dat het terroir van Folie (20 km verder gelegen) veel minder getroffen is geweest door de vele regens, de mildou en de hangende wakte dan op het plateau van de garigue van de cru Vacqueyras. We volgen dit nu nauwkeurig verder op in de kelder. Ook hier kan de wijnbouwer het verschil maken.

Begin deze week is de temperatuur (oa door de mistral) meer dan 10° gedaald. Pas op woensdag en bij het stilvallen van de mistral, is de temperatuur weeg gestegen tot 28°.

Françoise en ikzelf staan er nu zelf voor. Alle vrienden zijn weg. Ondertussen is dus 85% van alle druiven binnen. Onze jonge wijngaard achter ons huis blijft verweesd achter en zal waarschijnlijk als laatste worden geplukt. We proberen deze zwaar geteisterde  wijngaard nog wat ademruimte te geven. Gezien het mooie weer, nemen we geen risico’s. De pluk zal waarschijnlijk volgende maandag worden voorzien. Deze druiven zullen waarschijnlijk niet in de Clos des Frères terechtkomen.

Vrijdag 23 september wordt een belangrijke dag. Jérémy, Françoise en ikzelf gaan alles in gereedheid brengen voor de assemblage van de Clos des Frères 2010, die wij begin november zullen bottelen. Uiteraard wordt dit een super belangrijk moment, mede door het feit dat ik ervan overtuigd ben dat 2010 nog beter is dan 2009. De juiste assemblage zal doorslaggevend worden om de beste Clos ooit te kunnen maken. Deze Clos is trouwens een millenniumversie, gezien het onze 10^de productie wordt. Je mag gerust zijn dat we in Gent iets bijzonder zullen organiseren om deze wijn en de nieuwe witte Clos des Frères wereldkundig te maken. Daar is het team van Tour des Frères (de gebroeders Van Hende, Giedo Thierry en ikzelf) al geruime tijd mee bezig. Het wordt leuk.

Ondertussen maak ik mij meer en meer zenuwachtig bij het lezen van de verslagen van het directiecomité van Solidariteit voor het Gezin. Het blijft een moeilijke oefening om op twee terreinen actief te blijven, zeker wanneer er 1000km tussenzit. Met het besef dat mijn medewerkers schitterend werk verrichten, knaagt het aan mij om niet aanwezig te kunnen zijn bij belangrijke interne debatten. Op dit vlak is internet een gigantische uitvinding, maar het is misschien beter voor mijn gezondheid dat ik het één en ander bewust niet meer lees.

Het moet ook nog een beetje vakantie blijven.